Κείμενο-Φωτό: Νίκος Κρούπης
http://nikolas.kroupi.gr
"Η Κόψη των Αμνών"
800 μέτρα, V, 12/6/2010
Πύλη, Κόζιακας
Κουνιάκης Χριστόφορος & Κρούπης Νίκος
Μια όμορφη διαδρομή περιπέτειας πραγματοποιήθηκε στις 12/6/2010 στην Πύλη Τρικάλων από τον Χριστόφορο Κουνιάκη και το Νίκο Κρούπη. Το συνολικό ανάπτυγμα της διαδρομής είναι 800 μέτρα και το δυσκολότερο πέρασμα δυσκολίας V βαθμού. Στο ξεκίνημα θεωρούσαμε ότι ήμασταν οι πρώτοι που τη σκαρφαλώναμε αλλά ένα παλιό πορτοκαλί σχισμόκαρφο βρέθηκε στη 3η σχοινιά, ένδειξη ότι η διαδρομή αυτή ανοίχθηκε από αγνώστους πολύ παλιότερα. Δεν γνωρίζουμε ποιος ήταν ο πρώτος που σκαρφάλωσε τη κόψη αυτή, αλλά ελπίζουμε να βρεθούν μετά τη δημοσίευση της παρούσας περιγραφής. Από τις πληροφορίες που συλλέξαμε έχουμε τις παρακάτω αναφορές: Στη δεκαετία του 80’ ο Βασίλης Γραβάνης και ο Παύλος Τσιαντός έκαναν μια διαδρομή στην περιοχή αλλά δεν έχουν λεπτομερείς πληροφορίες της διαδρομής. Το Γενάρη του 1992, ο Δημήτρης Μπακάλης με τους Θανάση Μπαλαμώτη και Δημήτρη Ντούβλη έκαναν τη κόψη αυτή και την ονόμασαν «Η Κόψη των Αμνών» εμπνευσμένοι από την ταινία η Σιωπή των Αμνών εκείνης της εποχής. Τον Οκτώβριο του 2006 δυο σχοινοσυντροφιές σκαρφάλωσαν στη δεξιά πλευρά της κόψης κάνοντας 3 σχοινιές και επιστρέφοντας λόγω καταιγίδας. Η πρώτη σχοινοσυντροφιά αποτελούνταν από τους Στέφανο Νικολογιάννη, Παλούδη Θανάση και Κοραλία Κερκεντζέ ενώ η δεύτερη από τους Κώστα Λίολιο και Γιάννη Μιχαλόπουλο.
Περιγραφή διαδρομής: Η Κόψη των Αμνών είναι εμφανής από αρκετά χιλιόμετρα πριν φτάσει κανείς ακόμα στην Πύλη. Στα στενά της Πύλης καταλήγουν δύο χαρακτηριστικές ράχες του Κόζιακα και τις συναντάμε στο δρόμο προς Ελάτη. Η πρώτη είναι η ράχη της Καμάρας (που ξεκινά ακριβώς απέναντι από την τοξωτή γέφυρα Καμαρά του Αγ. Βησσαρίωνα) και η δεύτερη που την ονομάσαμε Κόψη των Αμνών και ξεκινά απέναντί από την γέφυρα Κονδύλη (η γέφυρα του κεντρικού δρόμου προς Ελάτη). Η πρόσβαση γίνετε λίγα μέτρα μετά τη γέφυρα Κονδύλη (2,5 χλμ μετά την Πύλη). Για να φτάσει κανείς στην διαδρομή θα πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι προς το αναρριχητικό πεδίο Μικρό Φαράγγι και μετά το πέρασμα του ρέματος να κινηθεί δεξιά μέχρι την βάση της ράχης. Η πρώτη σχοινιά ξεκινά με το πέρασμα ενός κενού ενός μέτρου και το σκαρφάλωμα ενός κατακόρυφου τοίχου 5 μέτρων. Η διαδρομή κινείτε σε ήπιες κλήσεις δυσκολίας μέχρι IV+ και ανάπτυγμα 60 μέτρα ακριβώς, ενώ το πρώτο ρελέ έγινε σε δένδρο ένα από τα πολλά που συναντάμε στη διαδρομή. Η δεύτερη σχοινιά ξεκινά με 10 εύκολα μέτρα και φτάνουμε στη βάση του χαρακτηριστικού κατακόρυφου τοίχου. Εκεί τραβερσάραμε 5 μέτρα αριστερά (αφού δεν είχε δυνατότητα ασφάλισης το μικρό αρνητικό πέρασμα στο στον τοίχο). Προσοχή η σχοινιά αυτή είναι 70 μέτρα και το ρελέ έγινε επίσης σε δενδράκι, ενώ κινηθήκαμε παράλληλα για 10 μέτρα, με μέγιστο βαθμό δυσκολίας V-. Η τρίτη σχοινιά είναι η πιο απαιτητική, το δυσκολότερο πέρασμα ήταν V βαθμού σε μια σχισμή οπού βρέθηκε και το καρφί. Το ρελέ της 3η σχοινιάς μήκους 60 μέτρων έγινε σε δέντρο ακριβώς το τέλος της απότομής ράχης. Από το 3ο ρελέ και μετά η κλίση μειώνετε και δεν είναι απαραίτητο το σκαρφάλωμα με σχοινιές. Εμείς κινηθήκαμε παράλληλα μέχρι το πέρας της διαδρομής για τα επόμενα 600 μέτρα. Η ράχη καταλήγει σε πυκνό δάσος χαμηλών δένδρων όπου είναι δύσκολη η διέλευση. Η επιστροφή αποτελεί μια μεγάλη περιπέτεια με κατάβασή απότομων πλαγιών από πουρνάρια και χαμηλή βλάστηση. Αρχικά συνεχίσαμε τη ράχη προς τα επάνω και μετά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε προς τα αριστερά. Χρειάστηκε να κάνουμε τρία ραπέλ 30 μέτρων σε διάφορα απότομα σημεία μέχρι να πέσουμε την κοίτη του ρέματος. Το ρέμα κατεβαίνει από τον Κόζιακα και είναι αυτό που περνά από το αναρριχητικό πεδίο Μικρό Φαράγγι, όπου φτάνει καλό μονοπάτι από τον κεντρικό δρόμο.
Για την αναρρίχηση χρειαστήκαμε 5:30 ώρες ενώ την επιστροφή 2 ώρες. Η αναρρίχηση έγινε νωρίς το πρωί πριν η θερμοκρασία ανέβει. Προσοχή κατά την επιστροφή, στην αριστερή πλευρά της ράχης υπάρχουν μεγάλα αρνητικά τμήματα οπού πιθανόν με ένα 60μετρο ραπέλ να μην καταλήξετε πουθενά!
Στα δύο πρώτα ρελέ αφήσαμε κορδολέτα (από παλιό σχοινί) στα δέντρα όπου έγιναν τα ρελέ. Οι θάμνοι βοηθούν πολύ στην ασφάλιση, γι’ αυτό χρειάζεται να έχετε μαζί σας αρκετούς ιμάντες. Επίσης, χρήσιμα υλικά είναι μια σειρά από φρεντς και καρύδια, μεσαίου κυρίως μεγέθους. Για την επανάληψη της διαδρομής, θα πρέπει πρώτα να ενημερωθείτε για τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν στην περιοχή, είτε είναι καλοκαίρι (υψηλές θερμοκρασίας), είτε φθινόπωρο (βροχές). Επιπλέον το φθινόπωρο, θα πρέπει να προσέξετε και τους κυνηγούς, οι οποίοι εισέρχονται στην ελεγχόμενη κυνηγητική περιοχή του Κόζιακα.
