Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

UIAA Global Youth Summit 2009 στα Καρπάθια!

Σκαρφαλώνοντας με τον Κόμη Δράκουλα.....

Να΄μαστε λοιπόν το βράδυ της 13ης Αυγούστου με την Όλγα στο τρένο για Βουκουρέστι για να πάμε σε ένα διεθνές αναρριχητικό youth camp στα Καρπάθια-όπως διαφημιζόταν στη σελίδα της UIAA. Αφού φτάσαμε στο Βουκουρέστι μετά από ένα 17ωρο ταξιδάκι έπρεπε να συναντήσουμε την κορεάτικη ομάδα στο αεροδρόμιο για να φύγουμε όλοι μαζί για τα Bicaz Gorges όπου θα γινόταν το camp. Περιμέναμε και αγωνιούσαμε για το αν θα αναγνωρίσουμε τους Κορεάτες, αλλά όταν άνοιξαν οι αυτόματες πόρτες των αφίξεων ήμασταν πλέον σίγουρες…9 Κορεάτες με ίδια ρούχα από το σπόνσορά τους με το εθνόσημο της Κορέας και τεράστια κίτρινα σακίδια μας πλησίασαν:
-You are the Greek team?
Μας ρώτησε η μεταφράστρια της ομάδας. Κοιταχτήκαμε με την Όλγα – είχαμε πιει και αρκετές μπύρες περιμένοντας το αεροπλάνο των Κορεατών και δεν είχαμε καμία όρεξη να εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα εκείνη την ώρα αλλά μια και δεν υπήρχε κανείς άλλος εκεί γύρω απαντήσαμε.
-Well…yes, we are.
-Are there gonna be more nations?
-We don’t know.

Η κορεάτικη ομάδα στην κορυφή του Caehlau.
Και δεν υπήρχαν- οπότε οι επόμενες μέρες ήταν μια αξέχαστη πολιτιστική εμπειρία. Τα τεράστια κίτρινα σακίδια περιείχαν μόνο 8 σετάκια (!), αλλά τεράστιες ποσότητες soju (κορεάτικο αλκοολούχο ποτό) και noodles. Οπότε γίναμε εξπέρ στο να τρώμε με ξυλάκια, δοκιμάσαμε φύκια και κερδίσαμε τους Κορεάτες σε διαγωνισμό soju. Και όλα αυτά στη Ρουμανία!
Μετά από αρκετές περιπέτειες-αφού ο οδηγός του minibus που μας πήγε στα βόρεια ήταν μεθυσμένος-φτάσαμε στο Cabana Ecolog, το καταφυγιάκι που θα μέναμε τις υπόλοιπες μέρες. Παρά την κούραση εντυπωσιαστήκαμε από το τοπίο. Το μέρος ήταν ένα καταπράσινο σύμπλεγμα φαραγγιών με ποτάμια και λίμνες. Στους ασβεστολιθικούς πύργους που ξεφύτρωναν εδώ κι εκεί υπήρχαν πάνω από 200 αναρριχητικές διαδρομές. Ένας παράδεισος!

Σκαρφάλωμα δίπλα στο καταφύγιο.
Στο καταφύγιο μας υποδέχτηκε ο διοργανωτής του camp, ο Constantin Lacatusu ο οποίος είναι ο πρώτος Ρουμάνος που ανέβηκε το Everest και πρόεδρος της Ρουμάνικης ομοσπονδίας ορειβασίας και εισαγωγέας γνωστών ορειβατικών brands (τύφλα να ‘χει η Vaude…). Μέσα σε όλα δηλαδή….

Ο κ. Lacatusu στο τελευταίο ρελέ της Hornul Rosu
Αφού φάγαμε ένα τεράστιο πρωινό πήγαμε για αναγνωριστικό σκαρφάλωμα στις sporτ διαδρομές δίπλα στο καταφύγιο.

Οι μπλέ πλακέτες από το δίπλα εργοστάσιο...
Οι διαδρομές εκεί ποικίλουν από τις πολύ εύκολες έως τις….αδύνατες, όπως η διαδρομή που φτιάχτηκε για ένα εθνικό πρωτάθλημα αναρρίχησης. Την επόμενη μέρα θα σκαρφαλώναμε μεγάλες διαδρομές οπότε κάτσαμε να δούμε τον οδηγό και τα σκίτσα .
Το σκίτσο της Creasta Estica
Το πρώτο που παρατηρήσαμε ήταν τα πολλά….Α και ένα ποσοστό δίπλα από τις διαδρομές που καθόριζε πόσο της % τεχνητό και ελεύθερο χαρακτήρα έχουν (για τους Ρουμάνους αναρρίχηση χωρίς τεχνητά και σκαλίτσα δεν είναι αναρρίχηση!). Μετά παρατηρήσαμε τη βαθμολογία και όλα έδειχναν πολύ εύκολα- 1ου , 2ου άντε 4ου βαθμού το πολύ. Όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Οι Ρουμάνοι χρησιμοποιούν το Ρώσικο σύστημα βαθμολογίας-όσον αφορά τις παραδοσιακές διαδρομές πάντα- που σημαίνει ότι μια διαδρομή βαθμολογείται σε μια κλίμακα από το 1-6 με υποδιαιρέσεις Α,Β συνολικά για το τι τεχνική δυσκολία έχει, πόσο μεγάλη είναι, τι επιστροφή έχει, πόσο επικίνδυνη είναι κτλ. Έτσι ένα 4Α μπορεί να έχει και περάσματα 8ου βαθμού UIAA.

Συνωστισμός στα ρελέ...
Την επόμενη λοιπόν ξεκινήσαμε για την Creasta Estica ή Ανατολική κόψη- μια από τις πιο παλιές και κλασσικές διαδρομές στον πύργο Altarului.
Ο πύργος Altarului-στην κορυφή υπάρχει σταυρός. Πριν το '89 υπήρχε ένα αστέρι-σύμβολο του κομμουνισμού.
Μετά από μια ωραία πρόσβαση μέσα σε δάση και ποτάμια ξεκινήσαμε τη διαδρομή- εγώ με την Όλγα και ένα Ρουμάνο τον Florin. Η διαδρομή είναι γενικά εύκολη αλλά έχει πολύ σκαρφάλωμα σε χόρτο και χώματα, πολύ ωραία θέα και 2-3 ωραία περάσματα στην 4η και 5η σκοινιά.
Ο Florin στην τελευταία σχοινιά της Creasta Estica.
Αυτό που μας έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν τα πολλά (και σκουριασμένα) καρφιά- γενικά ο χαρακτήρας που ανοίχτηκαν οι διαδρομές ήταν με πολλά τεχνητά κι αν κλίπαρες όλα τα καρφιά θα χρειαζόσουν καμιά 20αριά σετάκια για μια σxοινιά!
Την άλλη μέρα πήγαμε στη Fisura Centrala-μια σχισμή 4Α, 3 σχοινιές με 73% τεχνητό χαρακτήρα! Σκαρφαλώσαμε με τον Lacatusu αυτή τη φορά και καταλάβαμε ότι ακόμα και οι πιο έμπειροι Ρουμάνοι αναρριχητές είναι αρκετά «χύμα» στα ρελέ τους αλλά και στο πώς ασφαλίζουν (παίρνοντας απλά τα λάσκα από ένα σετάκι! Σε εξτρίμ περιπτώσεις κάνουν και καμιά μισή ψαλιδιά…).
Τις επόμενες μέρες κάναμε ένα διάλειμμα από το σκαρφάλωμα λόγω βροχής και χαλαζιού που περιελάμβανε επίσκεψη σε μοναστήρια και στη δίπλα πόλη, την Piatra Neamt.
Σκόρδα και σταυροί σε ένα μοναστήρι.
Ανεβήκαμε και στο βουνό της περιοχής το Caehlau (1907m). Παντού έβλεπες οικογένειες και παιδάκια (και δυστυχώς αρκετά σκουπίδια, τουλάχιστον στο καταφύγιο…) ! Δίπλα από το καταφύγιο της κορυφής υπήρχε και το σπιτάκι των Salvamont- οι Ρουμάνοι διασώστες. Η διάσωση υπάρχει σε όλα τα βουνά της Ρουμανίας και είναι κρατική και δωρεάν.
Μόλις σταμάτησαν οι βροχές σκαρφαλώσαμε μια σχοινιά από την Traseul 7 Noiembre.
Οι προσβάσεις περιελάμβαναν και ποταμάκια...
Στην ίδια περιοχή υπάρχει η πολύ εντυπωσιακή Fisura Neagra 5B (Μαύρη Σχισμή) μια διαδρομή που πρέπει να αξίζει να την επαναλάβει κανείς…

Αναρριχητές στην πρώτη σχοινιά της Fisura Neagra.
Την τελευταία μέρα κάναμε τη Hornul Rosu 3B, μια διαδρομή που τα είχε όλα- δίεδρα, καμινάδες, σχισμές και τις τελευταίες σχοινιές έβγαινε σε κόψη. Ωραία φάση!

Η Όλγα στην 3η σχοινιά της Hornul Rosu.
Μετά από μια συνέντευξη για κορεάτικο κανάλι (χιχι), μπόλικο soju και ένα κρασί ονόματι Dracula’s blood αποχαιρετήσαμε τους αξιαγάπητους μα ντροπαλούς Κορεάτες και τον κύριο Constantin και πήραμε το δρόμο της επιστροφής με όνειρα για καμιά σαλάτα γιατί είχαμε μπουχτήσει από τα καθημερινά μπάρμπεκιου και τον…πατσά!

Κείμενο: Έφη Σ. Φωτογραφίες: Όλγα Σ., Έφη Σ., Constantin L.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Εξωγήινοι στον Όλυμπο.

Στο τελευταίο τεύχος του "απαγορευμένου περιοδικού" Strange (τ.124) υπάρχει εκτενές (11σέλιδο!) αφιέρωμα για τους εξωγήινους που βολτάρουν με τα UFO τους στον Όλυμπο. Πραγματικά αξίζει κάποιος να πάρει αυτό το τεύχος, αφού καταγράφονται με σοκαριστικές λεπτομέρειες πολλά γεγονότα, μαρτυρίες, ενώ υπάρχουν φωτογραφίες και stills από video από την επιχείρηση μεταφοράς του ιδιωτικού Robinson, από Chinook της Π.Α., όπου, λέει, βόλταραν τριγύρω UFOs και επιβλέπαν τη κατάσταση... Επίσης το άρθρο διανθίζεται από ζωγραφιές ιπτάμενων δίσκων και άλλων σχημάτων, όπως κι από γκομενάρες που βγαίνουν από παρκαρισμένα UFOs, δορυφορικές φωτογραφίες της περιοχής, αλλά και πανοραμική φωτογραφία βουνού με παγετώνα (μάλλον δεν είναι ο Όλυμπος, ε...?)!!!
Μεταξύ άλλων γράφονται τα εξής (πήραμε πολύ αποσπασματικά κάποιο υλικό για να έχετε κίνητρο να αγοράσετε το περιοδικό, όλοι εσείς οι λάτρεις του Όλυμπου. Και φυσικά καταλαβαίνετε ότι δεν νοείται να "κλέψουμε" την δουλειά των ανθρώπων...). Έχουμε και λέμε λοιπόν:

"...ήξερα... για πολλές εντυπωσιακές εμφανίσεις UFO στην περιοχή του Ολύμπου."

"Σημειώνω ότι στην περιοχή των Μεγάλων Καζανιών έχουν παρατηρηθεί οι περισσότερες εμφανίσεις UFO στον υψηλό Όλυμπο."

Και... η τελευταία παράγραφος, που εμάς μας ανατρίχιασε...

"Παρουσιάζουμε, λοιπόν, εδώ, μερικές μόνο φωτογραφίες από αυτό το ενδιαφέρον βίντεο της ηρωικής Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, που εκτός από συνανθρώπους μας ίσως αύριο να καλεστεί να σώσει και εξωγήινους στον Όλυμπο (άλλωστε ίσως να μπορούν να περάσουν και για κανονικοί άνθρωποι), αν ένα από αυτά τα παράξενα ταχύτατα σκάφη συντριβεί, όπως έχει συμβεί κάποιες φορές στο παρελθόν, αλλού στον κόσμο."

Και επειδή θέλουμε κι εμείς να συνεισφέρουμε στην έρευνα των παιδιών, παραθέτουμε παρακάτω υλικό που αποδεικνύει πως οι χειριστές των διαφόρων UFOs είναι χειρότεροι οδηγικά από γριά με αρθριτικά και καταρράκτη στα 2 μάτια, που παίρνει δίπλωμα στα 73 με λάδωμα, και κάγκουρα με φτιαγμένο Punto (κίτρινο)... Τι γίνεται όταν αυτή η ανικανότητα συμπέσει με τις ασύλληπτες (κυριολεκτικά όμως... ούτε η ομάδα Δ δεν μπορεί να τους πιάσει) επιδόσεις των UFOs, τον περίεργο καιρό και το έντονο ανάγλυφο του Ολύμπου? Πραγματικά και εμείς πιστεύουμε ότι η στιγμή που θα αντικρίσουμε εξωγήινο να βγαίνει από τσαλακωμένο UFO Gti στη Μικρή Τούμπα δεν θα αργήσει. Παρακολουθήστε τα 2 βιντεάκια και τα λέμε μετά...



Για το τέλος φυλλάξαμε μια εικόνα (=1000 λέξεις?) από την 5η σχοινιά της διαδρομής "Μιχαηλίδη-Ξανθόπουλου" (ΚΛΙ.ΒΑΘ.ΕΠ.=4,332, R, U10!!!, A0 ίσως, και V+/VI- UIAA) στα Καζάνια. Παρατηρούμε ότι υπερίπταται δίσκος της εταιρίας "Kazania UFOs Ltd", η οποία φημολογείται ότι σύντομα θα ξεκινήσει πτήσεις για τουρίστες από την Πέτρα Ολύμπου για Μεγάλα Καζάνια-Βούλγαρη-Σφαγεία-Αγιαντώνη και πίσω Πέτρα, διάρκειας 3'14'' (και κάτι ψιλά) και κόστους 2.918 €/άτομο (ακατέβατα, ισχύει όμως φοιτητικό-μαθητικό με επίδειξη πάσο...), ενώ στο ρελέ έσκασε ξαφνικά απρόσκλητος ο ΕΤ και μας έβριζε όλους...
Πως το λέμε αυτό; Αναρρίχηση περιπέτειας;

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Νέα διαδρομή στο Κούβελο: "Κώστας Στεφανουδάκης".

Ο Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης μας έστειλε τις παρακάτω πληροφορίες για τη διαδρομή που ανοίχτηκε στη μνήμη του Κώστα Στεφανουδάκη:

“Κώστας Στεφανουδάκης” 200 μέτρα VII A0
Μουτάφης Αν., Κωνσταντινίδης Αλ., Μουγκόλιας Κ.
5 Σεπτεμβρίου 2009

Η διαδρομή είναι αφιερωμένη στον αδικοχαμένο σχοινοσύντροφό μας, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο στις 11 Οκτωβρίου 2008.
Βρίσκεται δεξιά από τις "Τέσσερις κόρες και ένας γιος" και "Χαμένο σεντούκι" (δες πανοραμικό στο link: http://routes.gr/?Lang=el&Page=Climbing/Panoramas/Parnassos-Kouvelos-S). Προσεγγίζουμε το χαρακτηριστικό δίεδρο από εύκολη κόψη δεξιά, αριστερή τραβέρσα στο τελείωμα της και δεύτερη κόψη μέχρι το πατάρι στην βάση του διέδρου.
Κλίκ στη εικόνα για μεγαλύτερη ανάλυση.
Σημειώσεις:
Στο R0 συστήνεται η τοποθέτηση επιπλέον ενός φρεντ (3 μέχρι 4 Camalot) που να κρατά το ρελέ από κάτω προς τα επάνω.
Στα πρώτα μέτρα της πρώτης σχοινιάς βρέθηκαν 2 καρφιά και καραμπίνερ εγκατάλειψης. Από την εμφάνιση των υλικών κρίναμε ότι πρόκειται για αρκετά παλαιότερη προσπάθεια.
Η επιστροφή γίνεται με περπάτημα της κορυφογραμμής και ύστερα των χαμηλότερων λιβαδιών προς τα δεξιά (1 ώρα).
Η υποχώρηση μπορεί να γίνει με ραπέλ από καρύδια και δέντρα.
Τα προτεινόμενα υλικά για την επανάληψη της διαδρομής είναι μια ενισχυμένη σειρά καρυδιών , μία σειρά φρεντς, αρκετά σετάκια, ελέυθερα καραμπίνερς και ιμάντες.

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

I wanna get high...

...αλλά πως θα γίνει άμα ζεις στο Άμστερνταμ?
Ο φίλος μας ο Αστέριος μας έστειλε το παρακάτω mail και τις φωτογραφίες:

"Βρέθηκα για λίγες μέρες στο Άμστερναμ και για πλάκα έγραψα στο Google: Climbing Amsterdam.Και φυσικά τα μόνα αποτελέσματα ήταν για indoor. Έτσι σήμερα το πρωί πήγα μια βόλτα στο επονομαζόμενο κέντρο της αναρρίχησης ή στα φλαμανδικά Klimuur Centraal. Ένα αυτόνομο κτίριο για indoor climbing με πολλές διαδρομές και boulder στο κέντρο του Άμστερνταμ.
Μεσοβδόμαδα προπόνηση στην πίστα και Σ/Κ Βέλγιο ,Γαλλία ή Γερμανία, έτσι τη βγάζουν εδώ οι αναρριχητές.Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, και ποδηλατόδρομους και πάρκα με πολύ χόρτο και βράχια για σκαρφάλωμα."

Χμ... πάρκα με πολύ χόρτο...

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Μεγάλη Γούρνα, Όλυμπος: επεκτάσεις στην "Καλύβα Χριστάκη"


Ο φίλος Άρης Ρ. μας έστειλε τα παρακάτω link (τα οποία "έπαιξαν" και στα διάφορα φόρουμ):
http://fp08.eu/index.php?option=com_content&task=view&id=56&Itemid=1
http://fp08.eu/index.php?option=com_content&task=view&id=54&Itemid=1
Δεν θα σχολιάσουμε, απλά διαβάστε τα εκεί...

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Ατύχημα στη Ζηλνιά.

Πριν λίγες βδομάδες συζητούσαμε με τον Νίκο και τον Razaq, ιδιοκτήτη του "γραφείου" που οργάνωσε το ταξίδι μας στο Πακιστάν και ο Νίκος του είπε ότι η ομοσπονδία μας δεν προτίθεται να οργανώσει στο μέλλον άλλες παρόμοιες αποστολές, σαν εκείνη του 2007, όπου χάθηκε ο Βασίλης. Ο Razaq τότε είπε με μια φυσικότητα: "But... climbing and accidents come together." Μια κουβέντα που μου καρφώθηκε στο μυαλό. Γιατί ακριβώς αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε πολλές φορές.
Χτες αργά το βράδυ ένας γνωστός πήρε τηλέφωνο για ένα ατύχημα στη Ζηλνιά. Κάποιος είχε πέσει στην Ταραντούλα ή στην Κόψη των Αετών και δεν είχε τις αισθήσεις του. Τηλέφωνα επί τηλεφώνων με γνωστούς και φίλους που ήταν εκεί ή στο Λιτόχωρο και η διαβεβαίωση ότι η Πυροσβεστική και η ΕΜΑΚ τον έχουν προσεγγίσει και τον κατεβάζουν.
Σήμερα το πρωί με ένα μικρό ψάξιμο στο Google μαθαίνω πως: "21χρονος ορειβάτης από την Βρετανία τραυματίστηκε σοβαρά στη θέση Ζηλνιά του Ολύμπου όπου είχε πάει με επίσης 21χρονο Κατερινιώτη συμφοιτητή του...", "εξέπνευσε κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο" και ότι "...η Πυροσβεστική, η ΕΜΑΚ, ορειβάτες του συλλόγου του Λιτοχώρου και εθελοντές διασώστες συμμετείχαν στην προσπάθεια..."
Δεν ήταν κάποιος που ήξερα... Δεν είχαμε σκαρφαλώσει μαζί... Παρόλα αυτά νοιώθω ένα κενό όταν μαθαίνω για ένα θάνατο στο βουνό... Περισσότερο όταν αυτό συμβαίνει σε μέρη όπου έχω περπατήσει κι εγώ, σε βράχια που έχω σκαρφαλώσει και θέλω να ξανασκαρφαλώσω...

Διόρθωση 11.09.2009: Τελικά παρότι οι δύο αναρριχητές ήθελαν να επαναλάβουν τη Ταραντούλα, μπήκαν κατά λάθος (?!) στη Φουκώ (δείτε και τα σχόλια παρακάτω).

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Νέα διαδρομή στο Σκολιό: "Wind of change".

Μετά από αρκετές προσπάθειες και διάφορους σχοινοσυντρόφους ο Θεόφιλος Χατζησυρλής τελείωσε μαζί με τον Αποστόλη Μπόσκο την διαδρομή "Wind of Change", στον τοίχο αριστερά από την "Φαίδων Γαληνός". Από υλικά χρειάζονται πέρα από σετάκια κτλ, μερικά μικρά-μεσσαία friend και ένα cliffhanger για 10άρα τρύπα, για τα τεχνητά. Η έξοδος μετά το πατάρι γίνεται από τα σπασμένα της διαδρομής "Νάστου-Κινατίδη" και το τελικό δίεδρο. Στο άνοιγμα συμμετείχαν επίσης ο Χάρης Σαλοκανάς και ο Σάκης Φουρτούνας. Παρακάτω η χάραξη της διαδρομής και μερικές φωτογραφίες:
Περισσότερες φωτογραφίες στο link: http://www.facebook.com/album.php?aid=5180&id=1745546563 Στο παραπάνω album, φωτογραφία-bonus από προσγείωση (ή μήπως απογείωση?!) UFO!!!
 
Number of unique visits: