Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Μεταλλεία βωξίτη στη Γκιώνα...

Πήραμε ένα μέιλ (που έπρεπε να είχαμε δημοσιεύσει εδώ και καιρό...) για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην Άμφισσα, ανάμεσα στον Ορειβατικό Σύλλογο και την εταιρεία που εκμεταλλεύεται τα μεταλλεία βωξίτη της Γκιώνας. Απλά παραθέτουμε τη δημόσια επιστολή των εργαζομένων της "S&B Βιομηχανικά Ορυκτά" στο τοπικό Τύπο και την απάντηση του Ορειβατικού:
  Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση, ώστε να τη διαβάσετε.

Και η απάντηση του Ο.Σ.Α.:

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΜΦΙΣΣΑΣ
στην από 27/5/2010 επιστολή των εργαζομένων της S&B Βιομηχανικά Ορυκτά και σε όσους την υπέγραψαν.

Α. Είναι εύλογο να προσπαθεί ο κάθε εργαζόμενος να διατηρήσει την εργασία του. Ο τρόπος όμως που επιλέγει να διαμαρτυρηθεί και να προασπίσει τη θέση του κρίνεται, ως δόκιμος ή μη. Κάποιοι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους οργανωμένα και αγωνιστικά, απευθύνοντας τις διαμαρτυρίες τους αρμοδίως προς τους εργοδότες τους και την πολιτεία. Κάποιο άλλοι εργαζόμενοι όμως, επιδιώκουν να διατηρήσουν τη δουλειά τους, με κάθε θυσία της αξιοπρέπειας τους, παραβλέποντας καταχρήσεις και παρανομίες ακόμη και σε βάρος δικών τους δικαιωμάτων. Έτσι οι εν λόγω εργαζόμενοι στην εταιρεία S&B Βιομηχανικά Ορυκτά , επέλεξαν ως τρόπο διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, την συλλογή υπογραφών από συμπολίτες μας. Εκμεταλλευόμενοι οι πρωτεργάτες αυτής της κίνησης, την οικονομική κρίση, στοχοποιούν απαράδεκτα ως υπεύθυνους, των επαπειλούμενων απολύσεων στην Εταιρεία, την Διοίκηση του Ορειβατικού Συλλόγου Άμφισσας και όχι αυτούς που είναι πραγματικά υπεύθυνοι (βλ. οι ίδιοι οι εργοδότες τους λόγω έλλειψης σχεδιασμού και οι βουλευτές μας μαζί με την πολιτεία που δεν έδωσαν καμία άλλη προοπτική ανάπτυξης στον τόπο μας, παρεκτός της μεταλλευτικής).
Καταλαβαίνουμε από το ύφος της επιστολής ότι, οι συντάξαντες και υπογράψαντες αυτή, θεωρούν τον υπό απόλυση εργαζόμενο, ως άνθρωπο που βουλιάζει, και δικαιολογούν την προσπάθεια αυτού να γλιτώσει ακόμη και με ηθικές και υπαρξιακές εκπτώσεις. Πράγματι είναι συγκλονιστικά τα ερωτήματα και τα διλήμματα που γεννιούνται σε μια οριακή ανθρώπινη κατάσταση.
Όμως, τι σημαίνει «να γλιτώσει»; Τι άνθρωπος θα είναι ο «σωσμένος», όταν γύρω του θα σωριάζονται πτώματα; Η ατομική επιβίωση, θεμιτή και ενστικτώδης, θα είναι αρκετή για να γλιτώσει αυτόν και σαν ολόκληρο άνθρωπο, δηλαδή άνθρωπο κοινωνικό, έλλογο και ηθικό; Πόσα δικαιώματα μπορεί να εκχωρήσει ευρισκόμενος σε ανάγκη; Για πόσο καιρό; Με ποιο χρονικό ορίζοντα; Και πώς γνωρίζει ο «γλιτωμένος» ότι δεν θα έρθει η σειρά του να βουλιάξει; Το πιθανότερο είναι σε καιρό κρίσης θα βουλιάξουν πολλοί, θα επιπλεύσουν λίγοι.

Β. Στο προκείμενο. Ο ΟΣΑ, στον οποίο απευθύνεται η επιστολή, δραστηριοποιείται 25 χρόνια στην περιοχή της Φωκίδας. Βασική αρχή του καταστατικού του είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Με τις κατά καιρούς προσφυγές του στο ΣτΕ ζητά από την δικαιοσύνη να εξετάσει και να παρέμβει όπου φαίνεται ότι γίνεται παράβαση περιβαλλοντικών όρων.
Έτσι συνέβη και στην περίπτωση του κοιτάσματος στη θέση «Βλαχοθανάση Α7», καθόσον η επιφανειακή εξόρυξη βωξίτη, που επιχειρείται στη θέση αυτή της Γκιώνας, είναι παράνομη. Τι λογικότερο, σε μια δημοκρατική κοινωνία, από τον έλεγχο της δικαστικής αρχής για ένα τόσο σημαντικό θέμα; Η προστασία του περιβάλλοντος, όσο κι αν κάποιους τους ενοχλεί, είναι πλέον επιταγή όλων των πολιτών παγκοσμίως, ως αναγκαία προϋπόθεση επιβίωσης, και όσο αφορά την περίπτωση της Φωκίδας είναι επιπλέον και αναγκαία προϋπόθεση ανάπτυξης.

Γ. Κύριοι, συντάξαντες και συλλέξαντες τις υπογραφές διαμαρτυρίας, ξεγελάσατε συμπολίτες μας, στους οποίους απευθυνθήκατε για την λήψη της υπογραφής τους, οδυρόμενοι μπρος στον καθένα από αυτούς ξεχωριστά και εκμεταλλευόμενοι την συναισθηματική φόρτιση και υπαρξιακή αγωνία, που προφανώς τους δημιουργούν οι επίκαιρες οικονομικές συνθήκες. Επιδιώξατε να εξασφαλίσετε την σύμπραξή τους σε μια διαμαρτυρία παραλλαγμένη κατά το συμφέρον σας, διανθισμένη με ανακρίβειες και λασπολογίες εις βάρος μας. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις (όπως μας καταγγέλθηκε) υφαρπάζατε την υπογραφή τους χωρίς καν να επιδεικνύετε το κείμενο της επιστολής, γιατί σ’ αυτήν χαρακτηρίζατε την S&B Βιομηχανικά Ορυκτά ως Εταιρεία σας και λασπολογούσατε σε βάρος του ΟΣΑ. Με αυτόν τον τρόπο, αποκρύβοντας την επιστολή, πείσατε αυτούς προφορικά για τον «δίκαιο» αγώνα σας;!!

ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΣΕ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΑΣ:

1ον. Το γεγονός ότι έχει ήδη αφαιρεθεί η βλάστηση και η φυτική γη στον «Βλαχοθανάση», όπως επισημαίνετε, δεν αποτελεί καμιά δικαιολογία για να καταστραφεί όλη η περιοχή—εξάλλου η αποψίλωση αυτή διαπράχθηκε με την καταστρατήγηση διατάξεων που απαγορεύουν τις επιφανειακές εξορύξεις σε κοιτάσματα εντός της ευαίσθητης και προστατευόμενης και από το ευρωπαϊκό δίκαιο περιβαλλοντικής ζώνης NATURA 2000 και με αδειοδότηση που χορηγήθηκε από τον τέως υφυπουργό Ανάπτυξης Ιωάννη Μπούγα και εγκρίθηκε από τη Νομαρχία.
Η υποβαλλόμενη από μας στο ΣτΕ Αίτηση Ακύρωσης της ως άνω παράνομης αδειοδότησης, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ. Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΣΕ ΒΩΞΙΤΗ ΜΕ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΣΤΙΣ ΕΝΝΕΑ(9) ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΓΚΙΩΝΑ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.
Όμως αντί αυτού, εμμένει στην εύκολη και επικερδέστερη λύση του «Βλαχοθανάση», και εκβιάζει με ενδιάμεσους εσάς, για να έχει άλλοθι για τις ούτως ή άλλως επερχόμενες απολύσεις, προγραμματισμένες ήδη, για δικούς της οικονομοτεχνικούς λόγους.

2ον. Όσο για τις «παροχές που απολαμβάνει» δήθεν ο Σύλλογος από δικά σας λεφτά, όπως αναφέρετε στην επιστολή σας, και τις όποιες χορηγίες, για τις οποίες μας ζητάτε ως αντάλλαγμα να συναινέσουμε σε περιβαλλοντική καταστροφή, σας γνωρίζουμε ότι:
 -Το γραφείο που στεγάζεται ο Σύλλογος έχει παραχωρηθεί από τον Δήμο Άμφισσας με την με αριθμό 182/2003 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για συγκεκριμένους λόγους, τους οποίους μπορείτε να πληροφορηθείτε ζητώντας να διαβάσετε τα Πρακτικά των Δημοτικών Συμβουλίων 144/2000 και 182/2003.
 -Το καταφύγιο Βαρδουσίων ανήκει στην Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης και το διαχειρίζεται η ίδια.
 -Χορηγίες δεν έχει λάβει ο Σύλλογος. Η Πανελλήνια Ορειβατική Συνάντηση 2009 στα Βαρδούσια πραγματοποιήθηκε χάριν της εθελοντικής εργασίας και προσφοράς των μελών μας. Έξοδα για την Πανελλήνια ανέλαβε η Νομαρχία για την προβολή του νομού μας και πληρώθηκαν αυτά, βάσει τιμολογίων, στους ίδιους τους επαγγελματίες, που εξέδωσαν τα τιμολόγια, με απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Τα αναρριχητικά πεδία είναι έργο της Νομαρχίας Φωκίδας και η όποια εμπλοκή του ΟΣΑ είναι μόνο εθελοντική. Απευθυνθείτε για ενημέρωση στην Νομαρχία.
 -Τα αιτηθέντα – ή καλύτερα απαιτηθέντα – από μας μονοπάτια κ.α, προσφέρονται για την διευκόλυνση ορειβατών και περιπατητών στα πλαίσια σχεδιασμού και προώθησης του ορεινού τουρισμού. Ο ορεινός τουρισμός είναι μια νέα μορφή ανάπτυξης, σε παγκόσμιο επίπεδο, με συνακόλουθο ευκαιρίες για νέες θέσεις εργασίας. Για την Φωκίδα θα είναι σωτήρια περίπτωση, καθόσον στερείται ο τόπος μας, λόγω της μονοπωλιακής δραστηριότητας των μεταλλευτικών εταιριών, οποιασδήποτε άλλης οικονομικής ανάπτυξης.
Τις παραπάνω αλήθειες, πολλοί από σας, τους υπογράφοντες την επιστολή, τις γνωρίζεται. Παρ’ όλα αυτά δεν διστάσατε να δυσφημίσετε τον ΟΣΑ, δηλώνοντας έτσι για άλλη μια φορά πίστη και υποταγή στην «εταιρεία σας», προκειμένου να μην είστε από εκείνους που θα χάσουν τη δουλειά τους. Κάποιοι άλλοι πιθανόν να μην γνωρίζετε, μπορείτε να απευθυνθείτε στον Δήμο, την Νομαρχία ή στο γραφείο του Συλλόγου για να ενημερωθείτε λεπτομερώς.

3ον. Κανενός πολίτη τα χρήματα δεν καταχράται ο Σύλλογος, και δεν ζούμε εις βάρος σας. Ζούμε από την δουλεία του ο καθένας μας, με τον ίδιο κόπο και την ίδια αγωνία που βιώνετε καθημερινά όλοι. Παράγουμε όπως παράγετε, και επίσης προσφέρουμε στον τόπο μας. «Βολεμένοι» δεν νιώθουμε, αγωνιζόμαστε την κάθε μέρα, θέλουμε να πιστεύουμε με αξιοπρέπεια, για την επιβίωσή μας, για τις δουλειές μας, τις οικογένειές μας. Και επιπλέον, αγωνιζόμαστε με τόλμη για την ευρύτερη προστασία και ανάπτυξη του τόπου μας. Πιστεύουμε ότι σε τόπο που πάσχει δεν μπορεί να υπάρξει ατομική ευημερία.
Οι επιδιώξεις μας δεν είναι εμμονή, όπως μας κατηγορείτε. Είναι βλέμμα ανησυχίας στο μέλλον. Οι μελλοντικές γενιές δικαιούνται να τους παραδώσουμε το ελάχιστο εναπομένον φυσικό περιβάλλον απείραχτο. Δεν επιτρέπεται η δική μας γενιά να επιβιώσει σε βάρος των παιδιών μας, κατασπαταλώντας όλους τους φυσικούς πόρους, καταστρέφοντας ταυτόχρονα δάση, αλπικά λιβάδια, φαράγγια, ρέματα, βιότοπους, γενικότερα φύση και τοπίο, που κληρονομήθηκε δια μέσου των αιώνων, σ’ αυτή εδώ την ευλογημένη περιοχή, η οποία έχει σκοπίμως εγκαταλειφθεί, για να λεηλατείται απρόσκοπτα από τις μεταλλευτικές εταιρείες.

4ον. Όσο για την «Εταιρεία σας», όπως αποκαλείτε στην επιστολή σας την S&B Βιομηχανικά Ορυκτά, υπέρ της οποίας συνηγορείτε, την υποτιμάτε και χάνετε την αξιοπρέπειά σας, όταν μεσολαβείτε για λογαριασμό της, σαν να πρόκειται η επιφανειακή εξόρυξη να είναι μια απλή σκανδαλιά εκ μέρους της, που πρέπει να της επιτραπεί για τελευταία φορά (Ποιος αλήθεια το εγγυάται αυτό;)
Οι εταιρείες αυτού του μεγέθους στηρίζουν το κύρος τους σε έγκαιρο σχεδιασμό, μελέτες και οργάνωση πάνω σε σύγχρονους παγκόσμιους σχεδιασμούς και δεν οδηγούνται, όπως εν προκειμένω θέλουν να σας πείσουν, δήθεν σε σημείο μηδέν, για να αρχίσουν να τρέχουν εκ των υστέρων να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους σε παράδοση βωξίτη, δημιουργώντας μάλιστα κοινωνικά προβλήματα.
Κανένας από μας δεν επιδιώκει να χάσετε την δουλειά σας, και κανείς λογικός άνθρωπος δεν επιθυμεί να σταματήσει η μεταλλευτική δραστηριότητα, αρκεί ο τρόπος με τον οποίο οι μεταλλευτικές εταιρείες εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο του τόπου μας, να μην παραβιάζει τις κοινά πλέον αποδεκτές αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης, και φυσικά να λειτουργούν στα πλαίσια του νόμου.

Δ. Επιτέλους, θα έπρεπε προ πολλού να έχουν τεθεί όρια στις μεταλλευτικές εταιρείες, και πρωτίστως τα όρια θα έπρεπε να έχουν τεθεί από όλους εσάς υπογράφοντες και μη υπογράφοντες, που ζείτε σ’ αυτόν τον τόπο και θέλετε εδώ να ζήσουν και τα παιδιά σας. Αντί γι’ αυτό, οι περισσότεροι από σας παρακολουθείτε γύρω σας, σιωπηλά και φοβισμένα, την καταστροφή και την συνεχή υποβάθμιση.
Το ζήτημα είναι και βαθιά πολιτικό και θα έπρεπε πολιτεία, πολιτικά κόμματα και τοπική ηγεσία να έχουν προτάσεις, θέση σοβαρή και ενεργητική και όχι να ασκούν μόνο διαχειριστική πολιτική, η οποία θα έπρεπε να προκαλεί σε όλους μας ανεξαιρέτως οργή και αγανάκτηση.
Η τοπική ηγεσία είναι εκείνη που πρέπει άμεσα να ασχοληθεί και να αναλάβει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες σ’ ένα ζήτημα, που επηρεάζει καθοριστικά την προοπτική του τόπου για τις επόμενες δεκαετίες. Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε τις εκχωρήσεις της και τις ένοχες σιωπές της. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να ασχοληθεί με το πρόβλημα.
Τέλος θέλουμε να θυμίσουμε σε όλους εσάς, που βάλετε εναντίον μας, ότι ο ΟΣΑ δεν είναι επαγγελματικό ή εργατικό ή εργοδοτικό σωματείο, για να απευθύνεται η επιστολή σας προς εμάς. Είμαστε Σύλλογος που έχει ταχθεί στην προστασία του περιβάλλοντος και ενεργούμε με τόλμη πιστοί στις καταστατικές αρχές μας.
Θα σεβαστούμε την απόφαση της δικαιοσύνης και το ίδιο καλείστε να κάνετε κι εσείς.

Υ.Γ. : Η από 27-05-2010 επιστολή , που απευθύνεται προς τον ΟΣΑ , θα έπρεπε να έχει κοινοποιηθεί στο Γραφείο του Συλλόγου μαζί με τις συνοδεύουσες αυτή υπογραφές . Την περιμένουμε.

Το Δ. Σ.

 Φωτό: Παράδειγμα "επιτυχημένης αποκατάστασης νταμαριού ανοιχτής εξόρυξης βωξίτη."

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Καλοκαίρασε... Ας πάρουμε τα βουνά!

Το προηγούμενο ΣουΚού (29-30/5) ανεβήκαμε διάφοροι στο Οροπέδιο και την Κυριακή κάναμε και μια γρήγορη ανάβαση στη Comici... (3 σχοινοσυντροφιές-7 άτομα). Το Οροπέδιο ακόμα με αρκετά χιόνια, η πρώτη σχοινιά της Comici λιγότερο από 15 μέτρα και το πιολεδάκι απαραίτητο για τη χιονούρα.
Ο Έκτορας στη 3η σχοινιά. Φωτο: Θ.Χ.
Ίσως το τέλος Μαϊου και οι αρχές Ιουνίου να είναι η ομορφότερη περίοδος στο βουνό, που κρατάει πολλές χιονούρες, είναι γεμάτο χιονολούλουδα και έχει ακόμα λίγο κόσμο...
Χιονολούλουδο στο Οροπέδιο των Μουσών. Φωτό Θ.Χ.
Οι περισσότερες βέβαια διαδρομές στα Καζάνια είναι ακόμα απαγορευτικές λόγω μεγάλης χιονούρας στη βάση τους και νερών που τρέχουν, αλλά αυτό είναι μικρό πρόβλημα, σε σχέση με τους βλαμμένους που ανεβαίνουν στο Μύτικα και πετάνε πέτρες. Τι?! Που τους είδαμε; Στο Γιουτιούμπ φυσικά. Δείτε και σεις:



Τι είπατε; "Ναι αλλά εγώ φοράω κράνος..."
 
Number of unique visits: