Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Όλυμπος Webcam.

Μερικές φωτό από το προηγούμενο Σάββατο (21.02) με τα Καζάνια να έχουν 20-40 πόντους πούδρα πάνω από καλά παγωμένο παλιότερο χιόνι.
Μια γενική άποψη των Καζανιών.

Η Λευκή Αντανάκλαση σχηματισμένη και φορτωμένη.

Άνομη Έλξη και Τρύπα σχηματισμένες, αλλά με μπόλικες πούδρες από πάνω τους. Χμ!

Και γιατί δεν σκαρφαλώσαμε; Γιατί στις 04.00 το πρωί που χτύπησε το ξυπνητήρι, κάτω στο δρόμο του Ξερολακιού δίπλα στ' αμάξι, έξω είχε -15, ενώ ο υπνόσακος ήταν -22 Comfort. Όπως καταλαβαίνετε κέρδισε ο υπνόσακος...

Κείμενο-φωτό: Θ.Χ.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Το ''Πέφτοντας'' στο Facebook!

Το ''Πέφτοντας'' είναι ένα παιδί σαν κι εσάς, άρα δε θα μπορούσε παρά να είναι ΚΑΙ στο Facebook! Με id=1438084094 χτυπημένο στο σβέρκο, περιμένει όλους τους αναγνώστες του να γίνουν φίλοι (και φίλες). Μη διστάσετε, και προπάντων μην πείτε: ''Α..., εγώ δεν είμαι στο FB! ''Σας ξέρουμε έναν προς έναν, κι εσένα μουστακαλή που σκαρφαλώνεις μέχρι IV+ και σε λένε στο FB: Marilou Kavlakh (καμία σχέση με το Ladakh), ...ναι σε ξέρουμε, και το IP σου και το e-mail σου!!! Και σένα δάσκαλε big-wall-α που ψάχνεις la sportiva και ελληνικές πλακέτες στο Google, αλλά όλο σου σκάει το blog μας (μιλάμε για το απόλυτο ξενέρωμα...) και σένα σε ξέρουμε...

Χαχαχα...!

Link: www.facebook.com/profile.php?id=1438084094

Aladaglar, Turkey.

Το περασμένο Δεκέμβριο είχαμε κανονίσει ένα ταξιδάκι στην Τουρκία, που θα συνδύαζε κυρίως τουρισμό, αλλά και λίγο βουνό. Δυστυχώς είχαμε μόνο 2 μέρες στη διάθεσή μας για τα βουνά και περιορισμένο εξοπλισμό. Παρόλα αυτά πήγαμε, μια βόλτα ως τα 3.000m περίπου, για ένα ωραίο bivouac. Στη φωτό φαίνεται το Demirkazik (3.756m), η ψηλότερη κορυφή του συγκροτήματος, πάνω από το χωριό Cukurbag (κι εκεί γουστάρουν να βάζουν κεραίες όπου βρούν!) Δυστυχώς τα φιλμ από αυτό το ταξίδι σχεδόν καταστράφηκαν (κλαψ) από το εργαστήριο (μαλάκες!) που τα εμφάνισε και ελάχιστες εικόνες είναι αξιοπρεπείς.
Η περιοχή του Aladaglar είναι δημοφιλής προορισμός για αναρριχητικές διαδρομές περιπέτειας, αλλά και για μοντέρνες multi-pitch υψηλής δυσκολίας, που ανοίχτηκαν από γνωστούς Ιταλούς και Γάλλους αναρριχητές. Επίσης υπάρχουν και πολυήμερες διασχίσεις που περνάν από διάφορα αξιοθέατα, όπως οι 7 λίμνες.

Ελπίζουμε να ξαναεπισκευτούμε το μέρος κάποια στιγμή πιο οργανωμένα, για να σκαρφαλώσουμε τον καλής ποιότητας ασβεστόλιθο της περιοχής.

Κείμενο-φωτογραφία: Θ. Χ.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Slackline.

Το ''Πέφτοντας'' παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις στο χώρο της αναρρίχησης, μαζί και όλα τα καινούρια trends, δεν θα μπορούσε παρά να δοκιμάσει την νέα παγκόσμια μόδα του slackline. Αφού πρώτα δοκίμασε με ένα 12-μετρο σωληνωτό ιμάντα 20mm και τον ήπιε, αγόρασε από γνωστό κατάστημα του Chamonix (όχι δεν θα κάνουμε διαφήμηση) 15 μέτρα ιμάντα 25mm (1'') και τον τέντωσε καλά με πολύσπαστα κτλ ανάμεσα σε δύο δέντρα.
Το slackline ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 στο Yosemite Valley από τα ρεμάλια που συχνάζαν εκεί και, όταν δεν σκαρφαλώναν, εφεύρισκαν διάφορες μαλακίες για να περνάν την ώρα τους στο Camp 4. Πλέον είναι πολύ διαδεδομμένη δραστηριότητα ανάμεσα στους αναρριχητές, με πολλές εταιρίες αναρριχητικών ειδών να πουλάνε έτοιμα κιτ slackline.

Το slackline που γίνεται σε μεγάλο ύψος λέγεται highline με διασημότερο όλων το πέρασμα του Lost Arrow Spire στο Yosemite. Στην Ελλάδα έχουν αρχίσει δειλά-δειλά τα πρώτα βήματα του highline στα Μετέωρα, αλλά και στο πανεπιστήμειο της Θεσσαλονίκης (link: youtube.com/kane...klik...edw).

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Τι βρήκε η Θεία-Λένα στο παζάρι; Τι να φορέσετε φέτος στις Απόκριες!

Μέρες που είναι η θεία-Λένα έψαχνε στο μπαούλο της για να βρει καμιά καλή στολή για τις απόκριες. Εκεί που ανακάτευε σκοροφαγωμένα μάλλινα θερμοεσώρουχα, σκουριασμένα 8-μυτα κραμπόν και το πιστό καννάβινο σκοινί (όχι σκυλί) που χρησιμοποιούσε το '50, έπεσε πάνω σε ένα πρόσφατο Bergsport Katalog του ΄88. Αμέσως τότε μια γλυκιά νοσταλγία την πλημμύρισε για την εποχή που κάθε μέρα ήταν καρναβάλι. Η ορειβατική μόδα είχε πλήρως εναρμονιστεί με το πολύχρωμο φανταχτερό κιτς των ΄80ς και τα ρούχα των αναρριχητών της εποχής θα ήταν υπερβολικά για κάθε σημερινό disco night.
Μερικές φωτογραφίες λοιπόν από τις μέρες που το σακουλάκι της μαγνησίας ξεχείλιζε glitter και χρυσόσκονη...

Χρώμα-πολύ χρώμα παντού. Αλλά και η πόζα άκρως χορευτική...
Και sexy διχτυωτά θερμοεσώρουχα:Να και οι σχοινοσυντροφιές:Και δεν πάμε πουθενά χωρίς το ραδιοκασετόφωνο ηλιακής ενέργειας (φώτο με τον Kurt Albert, από το αρχείο της AEG) :
Και τα carabiners βγαίνουν σε ποικιλία χρωμάτων. Χρυσά, φούξια, ριγέ.Επειδή πάνω απ' όλα είναι το στυλ! (style matters, και όχι size matters...)

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Μίνι απολογισμός.

Το ''Πέφτοντας'' σταματάει για λίγο να ξαποστάσει και κάνει ένα μίνι απολογισμό. Πέρασαν πάνω από 4 μήνες από το πρώτο ποστ και τα βάζουμε κάτω να δούμε τι έχουμε:
67+1 αυτή εδώ, μας κάνουν 68 αναρτήσεις. Η επόμενη θα είναι η 69η. Χμ!!!
Πάνω από 40 Unique Visitors κατά μέσο όρο ημερισίως από 24.11.2008, που μπήκε ο μετρητής (www.statcounter.com) μέχρι σήμερα.
Πάνω από 100 pageloads κατά μέσο όρο ημερησίως στο ίδιο διάστημα.
Αρκετά e-mail από φίλους και γνωστούς με σχόλια ή θέματα.
Αρκετό προβληματισμό για το αν αξίζει τον κόπο.
Αρκετό γέλιο...!

Το μέλλον; Είπαμε, όσο έχει ενδιαφέρον θα συνεχίζουμε...

ΥΓ: Το blog διαθέτει πλέον και δυνατότητα για εισαγωγή σχολίων. Περιμένουμε τα σχόλιά σας... Παρακαλούμε να είναι (όσο γίνεται) κόσμια, ενώ θα προτιμούσαμε να είναι επώνυμα.

Makalu summit photos...

Λίγο μετά την ανάβαση των Moro και Urubko στο Makalu, ο Moro ''ανέβασε'' στο μπλογκ του φωτογραφίες από την κορυφή. Οι φωτογραφίες είχαν λάθος ημερομηνία στο Exif και γράψαμε πως πιθανότατα πρόκειται για φωτογραφίες που τραβήχτηκαν πιο πριν. Στη συνέχεια φορτώθηκε και βίντεο που δείχνει την κορυφή, αλλά και άλλα σημεία της ανάβασης.
Αποσύραμε το ποστ για τον απλό λόγο ότι δεν θέλουμε να μπούμε σε μια συζήτηση του κατά πόσον οι φωτογραφίες είναι πράγματι στην κορυφή ή αλλού. Παρόλα αυτά μας προξενεί εντύπωση πως στο ποστ: http://simonemoro.blogspot.com/2009/01/gio...κλικ...εδώ
οι φωτογραφίες έχουν σωστή ημερομηνία στο Exif και μας λέει πως θα υπήρχε ζωντανή σύνδεση με τον κύριο χορηγό στην έκθεση ISPO στο Μόναχο, ενώ λίγες μέρες αργότερα οι φωτογραφίες κορυφής λέγανε ημερομηνία λήψης 29.01.2008 στο Exif. Λινκ: http://simonemoro...summit-phtos.html. Προφανώς αλλάχτηκε το ρολόι της κάμερας. Ή μήπως είχαν δύο ίδιες κάμερες Canon G9? Τίποτα δεν αποκλείεται. Όταν γράψαμε το προηγούμενο ποστ (το οποίο και ''κατεβάσαμε'') δεν είχαμε δει τη χρονιά (2008 δηλαδή), αλλά μόνο τη μέρα και το μήνα. Σε καμιά περίπτωση δεν μπαίνουμε στη λογική της αμφισβήτησης της ανάβασης, αλλά διατηρούμε τον προβληματισμό για το κατά πόσο η πίεση των χορηγών μπορεί να οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια...
Οι φωτογραφίες κορυφής παίζουν πια σε όλα τα μεγάλα (αλλά και μικρά) site του κόσμου, οπότε θα πρέπει να αναμένουμε να τις δούμε και στις επόμενες διαφημίσεις της TNF...

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Τι βρήκε η Θεία-Λένα στο παζάρι; Τη γκλότσα-γκέτα

Τι κάνεις όταν θες να πας στο βουνό και είσαι μοντανιάρης μπετατζής αλλά έχεις ξεμείνει από γκέτες; Ο φίλος Ευρυπίδης έφτιαξε μια τρομερή πατέντα: τη γκλότσα-γκέτα (GloGait V1)! Πήρε τη γαλότσα της οικοδομής, της έκοψε τον πάτο και την έδεσε πάνω στο άρβυλο. Μετά έκανε χιλιόμετρα στον Όλυμπο και όπως μας δήλωσε έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος: η γκλότσα-γκέτα ήταν 100% Γκορ-τεξ και από μέσα κι απ' έξω. Στα πλεονεκτήματά της προστίθεται και ότι μπορείτε να τη βρείτε και σε διάφορα μεγέθη, σχέδια και χρώματα. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι είναι δύσκολο να βάλεις και να βγάλεις αυτές τις trendy γκέτες... (τις βάζεις πριν το άρβυλο!) αλλά ποιος νοιάζεται; Να και οι φωτογραφίες:Αναμένεται και η νέα εκδοση (GloGait V2) να κυκλοφορήσει το χειμώνα του 2009-2010.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Τι βρήκε η Θεία-Λένα στο παζάρι; Το μέλλον των υλικών.

Μετά από ένα πολυήμερο ταξίδι στην Αμερική η θεία-Λένα επέστρεψε με τα μυστικά σχέδια της G.M.C.A. (Genetic Modified Climbing Accesories), εταιρεία που ασχολείται με την έρευνα και την κατασκευή αναρριχητικού εξοπλισμού με βάση γενετικά τροποποιημένα υλικά ζωϊκής και φυτικής προέλευσης. Τα παρακάτω σχέδια δείχνουν τις νέες ασφάλειες που θα φέρουν πραγματική επανάσταση στον τρόπο που σκαρφαλώνουμε, όπως υπόσχεται η εταιρεία.
Τέρμα τα καρυδάκια, τα friends και τα καρφιά! Πλέον δεν υπάρχει σχισμή που δεν ασφαλίζεται δήλωσε ο Robin Messler εκπρόσωπος της G.M.C.A. Η σειρά των προϊόντων περιλαμβάνει το spray ασφαλιστή και εξολκέα (σε βασική και big wall έκδοση), την τσίχλα υποχώρησης και μια σειρά από συρματάκια και ρελέ. Έτσι και στην πιο μεγάλη διαδρομή το μποντριέ σας είναι πανάλαφρο.Πώς λειτουργεί όμως αυτό το σύστημα ασφάλισης; Ακόμα και στην πιο μικροσκοπική ή μεγάλη σχισμή βγάζετε το spray ασφάλισης από το μποντριέ σας και ψεκάζετε μέχρι να γεμίσει η σχισμή με το υλικό.Το αφρώδες αυτό υλικό πήζει σε λιγότερο από 10sec και σε αυτό το διάστημα πρέπει να βάλεις το συρματάκι μες στο υλικό.Μετά ο δεύτερος απλά ψεκάζει με το spray εξολκέα το οποίο περιέχει ένα φυσικό διαλύτη (100% βιοδιασπώμενο το οποίο δεν αφήνει κανένα ίχνος στο βράχο) και παίρνει το συρματάκι. Η πραγματική επανάσταση όμως είναι η τσίχλα υποχώρησης. Σε οποιοδήποτε σημείο αναγκαστείτε να υποχωρήσετε τοποθετείται αυτή τη σφιχτή <<τσίχλα >> και τον κρίκο-ρελέ και κάνετε ρελέ-το μόνο μειονέκτημα:αυτό το υλικό είναι πανάκριβο 150 δολλάρια το κομμάτι, αλλά αναμένεται να πέσει στα 80 όταν βγει σε μαζική παραγωγή. Στην αμερικάνικη αγορά το προϊόν θα βγει τον Απρίλιο του 2010. Το peftontas team παρακολουθεί με ενδιαφέρον αλλά και σκεπτικισμό τις εξελίξεις στον τομέα των υλικών. Ίσως αυτά τα υλικά να αποδειχθούν δύσχρηστα και εξεζητημένα-ίσως και όχι. Πάντως για το κατά πόσο αυτά τα υλικά θα είναι φιλικά προς το περιβάλλον όπως υπόσχεται η εταιρεία διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις........

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Του Αγίου Βαλεντίνου αν-ήμερα...

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

1η χειμερινή ανάβαση του Makalu!!! Part 2.

Η πρώτη χειμερινή ανάβαση του Makalu είναι πλέον γεγονός. Επιτεύχθηκε από τη πολύ δυνατή
ομάδα των Simone Moro και Denis Urubko. Περισσότερες πληροφορίες, καθώς και φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στο ιστολόγιο του Simone Moro.
Link: http://simonemoro.blogspot.com

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

1η χειμερινή ανάβαση του Makalu!!!

Σύμφωνα με το e9climbing.blogspot.com οι Simone Moro και Denis Urubko σήμερα ανέβηκαν το Makalu. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ανάβαση μιας και το Makalu ήταν η τελευταία 8άρα του Νεπάλ χωρίς χειμερινή ανάβαση...
Περισσότερες πληροφορίες στα link: simonemoro.blogspot.com και e9climbing.blogspot.com

Όλη η αλήθεια για τον Cory Richards...

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες της ''Routespresso'', που θα κυκλοφορήσει αύριο Τρίτη, ο γνωστός αλπινιστής και φωτογράφος Cory Richards έκανε μήνυση σε γνωστό ελληνικό ορειβατικό περιοδικό, γιατί στο site του τον ανέφερε ως αναρριχήτρια και αμερικανίδα...! Η πραγματική ιστορία στο link: http://www.planetmountain.com/..bla...bla..
Και δύο αποκλειστικές φωτογραφίες του κου Richards.
Με το παρόν ποστ ξεκινάει και η στήλη: ''Κοτσάνες'', με προφανές περιεχόμενο.

Όλυμπος Webcam.

Μερικές ολόφρεσκες (σημερινές/πρωινές) φωτογραφίες που μας έδωσε ο Γιώργος για να δουν οι hardcore project-άκηδες. Παρατηρούμε (μαζί με τα σχόλια του Γιώργου και του Μιχάλη) μπόλικο χιόνι στο βουνό, με το παλιό να έχει παγώσει πολύ καλά, ενώ καινούργιο έχει πέσει τις τελευταίες μέρες με πολύ αέρα και έχει τοπικά μεγάλες συσσωρεύσεις (προσοχή στις χιονοστιβάδες!). Να δούμε πότε θα στρώσει ο καιρός να πάμε να τα δούμε κι από κοντά...
Οι ημερομηνίες που φαίνονται στις φωτό είναι λάθος, θα έπρεπε να λέει 9 του μηνός. Ο μήνας έχει 9 που λέμε...

To Alpinist ξανανοίγει...

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που υπάρχει στο site του περιοδικού, η εταιρεία HOL (Height of Land Publications) που έχει τα περιοδικά Backcountry και Telemark Skier, θα ξαναεκδόσει το Alpinist, με το τεύχος 26 να βγαίνει στις αρχές Μαρτίου. Οι ήδη συνδομητές θα πάρουν τα νέα τεύχη κανονικά. Επιτέλους να βρούμε τίποτα της προκοπής να αντιγράψουμε.
Περισσότερα στο: www.alpinist.com
Ευχαριστούμε τον Παναή που μας ενημέρωσε.

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Wallpepper Φεβρουαρίου.

Με τον Βαγγέλη Βρούτση γνωριζόμασταν λίγο. Είχε τύχει να πάμε μαζί ένα ταξίδι στον Καύκασο το 2005, το οποίο οργάνωνε η ομοσπονδία για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Μετά την πρώτη φάση που περιελάμβανε λίγο σκαρφάλωμα ως τα 3.800-4050 m για εγκλιματισμό, πήγαμε στο βαρετό και βρώμικο Elbrus, το οποίο κι ανεβήκαμε σε 2 μέρες (με αποτέλεσμα να θέλουμε άλλες 2 για να συνέλθουμε μετά!) και βάλαμε πλώρη για την Ushba, το επονομαζόμενο Matterhorn του Καυκάσου. Ο Βαγγέλης με είχε εντυπωσιάσει με την δύναμή του, μιας και είχε ανέβει στο Elbrus πρώτος από όλη την ομάδα, σε λιγότερο από 6 ώρες (ενώ εμείς κάναμε κάνα 6μισάωρο) και κατεβαίνοντας ''πετάχτηκε'' και στην ελάχιστα χαμηλότερη ανατολική κορυφή. Στην προσπάθειά μας για την Ushba έπρεπε να διασχίσουμε (ή καλύτερα να ανέβουμε) τον παγετώνα Ushbinski (Ushbinski Icefall). Πρόκειται για έναν κατακερματισμένο παγετώνα με πολλές κρεβάς, αλλά και μερικά επικίνδυνα σεράκ στο τέλος του. Είναι το πιο απρόβλεπτο κομμάτι της ανάβασης στην Ushba. Εκεί μοιραστήκαμε για λίγες ώρες το ίδιο σχοινί, που είναι και η πεμπτουσία της ορειβασίας νομίζω. Η ανάβαση εξελίχτηκε χωρίς απρόοπτα και βρεθήκαμε στο Plateau για να στήσουμε την κατασκήνωση...
Τον Βαγγέλη από τότε τον έβλεπα συνήθως στα Μετέωρα ή στον Όλυμπο και πάντα με ρωτούσε τι κάνουμε κι αν σκαρφαλώνουμε, με πραγματικό ενδιαφέρον, αλλά και χαρά αν άκουγε για μια δυνατή διαδρομή ή κάποιο ψηλό βουνό. Η φωτογραφία είναι από το κάτω κομμάτι του Ushbinski Icefall και μου θυμίζει τον Βαγγέλη όπως πραγματικά ήταν: εκείνος που πάει μπροστά και δείχνει το δρόμο.
Κείμενο-φωτογραφία: Θόδωρος Χριστόπουλος

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Βαγγέλης Βρούτσης (1963-2009)

Δυστυχώς, ένας ακόμα φίλος έφυγε τελείως αναπάντεχα. Ο Βαγγέλης έφυγε χθες, Σάββατο, στο βουνό κοντά στους μαθητές του από ανακοπή καρδιάς (πιθανότατα). Θα τον θυμόμαστε για την ρομαντική και ανιδιοτελή προσέγγισή του στο βουνό, τη προσφορά, τη δύναμη και το αληθινό χαμόγελό του.
Λίγα ακόμη λόγια για τον Βαγγέλη στο επόμενο ποστ: Wallpepper Φεβρουαρίου.
 
Number of unique visits: