"Κυριακή 13/09/2009, 09:00 - 13:00: Διαγωνισμός στην Ντούμπιανη
(Νικητής αναδεικνύεται ο αναρριχητής/τρια που θα εκτελέσει τα περισσότερα μέτρα αναρριχητικών διαδρομών από το σύνολο διαφορετικών προκαθορισμένων διαδρομών στον πύργο της Ντούμπιανης )".
Αν και δεν ξέρουμε τους ακριβείς κανονισμούς, φανταζόμαστε ότι με αυτό το "αναρριχητής/τρια" εννοείται σχοινοσυντροφιά! Εκτός αν μιλάμε για σόλο...
Επιτέλους μια φρέσκια ιδέα λοιπόν, για τον παρηκμασμένο θεσμό και για το πεδίο, που αν και απ' τα πιο σημαντικά στην Ελλάδα και γνωστό διεθνώς, φαίνεται πως έχει πάρει την "κάτω βόλτα", στην εποχή του sport-climbing. Για να δούμε...
Μάλλον το βιβλίο της Ντούπιανης θα έχει μερικά κενά στην Πανελλήνια, αλλά καλύτερα... θα υπάρχει περισσότερος χώρος για να ζωγραφίζει ο κόσμος!
2 σχόλια:
φρεσκια ειναι η ιδεα εκεινη η οποια ειναι ριζοσπαστικη και ειναι σε θεση να προαγαγει τις αξιες μιας κοινωνιας
διχως να φοβηθει ουτε στιγμη την ριξη με την καθεστηκυια ταξη πραγματων...Στην βαση αυτη θα επρεπε ισως να αναζητησουμε και να διασφαλισουμε την ποιοτητα των στιγμων εκεινων της "πνευματικης απελευθερωσης" μας και οχι την ποσοτητα των...και δεν πειραζει να κανουμε και μια διαδρομη λιγοτερη αν ειναι να γνωρισουμε εναν ανθρωπο η να πουμε μια χαζοκουβεντα παραπανω...εγω παντως μπορω να ζησω με αυτο το βαρ
Αγαπητέ ανώνυμε,
καταρχήν χαιρόμαστε που διαβάζεις το μπλογκ και ακόμα περισσότερο (πολύ χαρά μιλάμε!) που σχολιάζεις τα ποστ. Παρόλα αυτά εγώ προσωπικά έχω να πω ότι ο συγκεκριμμένος ¨διαγωνισμός¨ δεν αντιτίθετε σε όλα τα υπόλοιπα που λες, ίσα-ίσα όλοι(?) θα πήγαιναν για σκαρφάλωμα την Κυριακή το πρωί στο ΣΚ της ΠΑΣ. Τώρα αν γίνει και λίγος χαβαλές (πολύ σοβαρός χαβαλες όμως, 10 μέτρα πάνω από την ασφάλεια) μεταξύ κάποιων για 4 ώρες, δεν νομίζω ότι εμποδίζει τη χαζοκουβέντα ούτε την κοινωνικότητά μας...
Εγώ απ' την άλλη πιστεύω ότι όλα αυτά τα χρόνια η χαζόκουβέντα πάντα περίσσευε (μαζί με τα σουβλάκια και τις χωριάτικες...) και αν κάποιος ψάχνει την "ποιότητα" που λές, δεν θα την ψάξει το ΣΚ της ΠΑΣ, αλλά ένα άλλο, λίγο κρύο, ΣΚ του Νοεμβρίου ίσως, μαζί με τον καλό του σχοινοσύντροφο, σε κάποια διαδρομή που δεν είναι δίπλα στο δρόμο και στις σχολές, ώστε να μας βλέπουν πόσο ωραίο κολάν έχουμε... Λέμε τώρα!
Δημοσίευση σχολίου