Τελικά πόσο ψυχροί είναι οι ‘’βόρειοι’’? Ή μήπως πόσο διαφορετικοί? Ή μήπως παραείμαι περήφανος για την ελληνική μου άνεση, φιλοξενία κ... κ... κ...ΤΡΙΧΕΣ!!Όπως και να ‘χει οι αναρριχητές δε χρειάζονται και πολλά κοινά για να ζήσουν ωραίες στιγμές...τα κουμπιά τους τα βρίσκεις εύκολα ή δύσκολα και περνάς καλά! Το θέμα της γλώσσας είναι βεβαίως ένα πρόβλημα όταν δε μιλάνε και πολλά αγγλικά αλλά... είπαμε: climbing code is international!!
KALAMARKA!!! Ναι ναι...ο καλαματιανός πήγε καλαμάρκα!!! Χεχεχεχε... Ακούγεται αστείο, πρόκειται όμως για ένα παλιό και διαχρονικό πεδίο αναρρίχησης στην κεντρική Σλοβακία. 200km ανατολικά της πρωτεύουσας της χώρας Μπρατισλάβα, με διαδρομές σπόρ (λέμε τώρα...) maximum 20 m ύψος και ασφάλειες... ΠΙΣΤΟΛΙ!!! Πολύ οικονομία στις ασφάλειες (ξέρω 'γω? καταλοιπα του πολιτικού παρελθόντος ίσως?...)Ο βράχος υφαιστειογενής με πολύ όμορφους χρωματισμούς και τέλεια αίσθηση, και βλάστηση! Πολύ πράσινο παντού! Ακόμα και στο βράχο...
Και οι αναρριχητές πηγαινοέρχονταν, ή μαλλον ανεβοκατέβαιναν όλη την ώρα! Οικογένειες, μπαρμπαδάκια, παιδιά, gym rats κτλ... ΚΟΣΜΟΣ! Και ενώ ο χρόνος κυλούσε οι μπύρες δεν άργησαν να κάνουν αισθητή την απουσία τους...ή μήπως την παρουσία τους! Οι σκληροπυρηνικοί σλοβάκοι έπιναν από νωρίς το πρωί μαζί με τον καφέ! Το βράδυ τρελαμένοι πια πηδούσαν πάνω από τη φωτιά με τους πιο κλασμένους της υποθεσης να μην μπορούν και να πέφτουν μέσα... ΚΟΚΟΤΥ (=μαλακείες) φώναζαν...Ένα όμορφο 3μερο με συλλογή διαφορετικών εμπειρειών..
Αλλά είπαμε... σαν το ελληνικό παρεάκι δεν υπάρχει ρε φίλλλε!!!
Κείμενο-Φωτό: Δ. Πουλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου