θυμάμαι όταν είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι με την ορειβασία, και είχα κολλήσει με ορισμένα βουνά... είτε επειδή όλοι μιλούσαν γι' αυτά, είτε επειδή προβάλλονταν συνέχεια στα περιοδικά, είτε επειδή είχαν καταφύγιο και όλοι πηγαίναν εκεί και μιλούσανε για διαδρομάρες και για εξοπλισμό κλπ κλπ. Οι πιο πολλοί πήγαιναν όλο στα ίδια και στα ίδια, μαζί κι εγώ....
Βέβαια ποτέ δεν βαρέθηκα, διότι πάντα κάτι διαφορετικό θα δεις, θα κάνεις, θα νοιώσεις, το ίδιο βουνό μπορεί να σου χαρίζει άπειρα πράγματα κάθε φορά, ειδικά αν πας με καλή παρέα. Οπότε δεν τρέχει και τίποτα !
Τότε ένας αξιόλογος σχοινοσύντροφος, όταν κουβεντιάζαμε τι θα κάνει ο καθένας με την παρέα του κάποιο τριήμερο Κ.Δευτέρας του 2000, μου είπε "βρε Άρη πάλι xxxxxx θα πας, έλα στο Γράμμο να δούμε και κάτι άλλο, μα δεν υπάρχουν άλλα βουνά στην Ελλάδα;;;". Κι εγώ ο έξυπνος, πήγα πάλι στα ίδια, που να έτρεχα από την Αθήνα στο Γράμμο... Ας πάμε ξανά στα σίγουρα που εχει και λουκακια... και έχουμε και διαγράμματα των διαδρομών... και έτσι εχασα ένα καταπληκτικό τριήμερο... και έμεινα να βλέπω αποσβολωμένος τις φωτογραφίες που τράβηξαν τα παιδιά !Όλα αυτά επειδή ήθελα να πάω στα κλασσικά, στα σίγουρα. Στάση ζωής θα έλεγα που έβλεπα και σε άλλους γύρω μου.. Ε λοιπόν τώρα το έχω μετανοιώσει που δεν πήγα τότε μαζί τους να δω κάτι νέο. Πέρασε λοιπόν αυτή η φάση στη ζωή μου και τώρα θέλω να πάω σε πιο άγνωστα βουνά... χωρίς διαδρομές, χωρίς κόσμο, χωρίς βαβούρα, που δεν τα έχω ξαναδεί σε φωτογραφίες, που δεν έχω ξαναδιαβάσει γι' αυτά, που έχουν άγνωστα ονόματα. Δεν ξέρω πόσοι είσαστε σε θέση να καταλάβετε αυτά που λέω...
Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω ένα τέτοιο μέρος με άπειρες δυνατότητες για σκαρφάλωμα και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας... Όμορφη ορθοπλαγιά (για τα ελληνικά δεδομένα), και άλλες γύρω επίσης, απομονωμένη, με φοβερή θέα παντού.. Το οφείλω στο φίλο Νίκο Κρούπη, με τον οποίο πήγα εκεί και ο οποίος, κι αυτός μόνο από μακρυά την είχε εντοπίσει, και έμεινε το ίδιο έκπληκτος όπως εγώ όταν βρεθήκαμε από κάτω... και είχαμε την σχετική συζήτηση του άρθρου... Στις 17.01.2009 σκαρφαλώσαμε μόνο μια σχοινιά διότι φτάσαμε σχετικά αργά μετά από ξενύχτια... (κραιπάλη!). (Απ' το βέλος και πάνω 60 μέτρα.)
Ονομασία: ΚάλτσαΠεριοχή: στο Παλαιοχώρι (Ν.Τρικάλων)
Περιγραφή: στην πανοραμική φωτο 180ο, αριστερά η Βίγγλια, δεξιά η Κάλτσα, σε ένα σχηματισμό τόξου από βουνά, στο ζουμ μόνο η Κάλτσα.
Προσανατολισμός: ΒΑ
Δυνατοτητες: σκαρφάλωμα, σκαρφάλωμα, σκαρφάλωμα και ορειβατικό σκι.
Διαδρομές: δεν γνωρίζουμε αν έχουν ανοιχτεί και πολύ θα θέλαμε να μάθουμε.
Προσβαση: από το χωριό με τα πόδια direct 2 ώρες, μέσα από το δάσος, λίγο δύσβατα στην αρχή (υπάρχει διακριτική σηματοδότηση, όχι στυλ Μύτικα), υπάρχει και δασικός δρόμος αλλά πάει πολυυύ μακρυά...
Σχόλια: οι πολλές χιονοστιβάδες κάτω από την πλαγιά στη φωτογραφία, οφείλονται σε μια παχιά κρούστα πάγου στο υπόστρωμα.
Πληροφορίες περισσότερες: aris.rep at gmail dot com ή nkroup at gmail dot com
χαιρετισμούς σε όλους, καλή χρονιά και καλό σκαρφάλωμα - όχι άλλο τα ίδια, φτάνει πια !!! χαχαχα
Άρης Ρεπούλιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου